Wat hebben Rammstein, Spanje en een zoveelste zaak van pedofilie in België (Vlaanderen) gemeen met elkaar?
Rammstein kwam naar België met in hun zog een schemering over mogelijks grensoverschrijdend gedraag, of zelfs erger. Als de bassist van Brutus zijn gevoel neerschrijft, zonder daarbij te zeggen dat men schuldig is, dan krijgt die de volledige goegemeente over zich heen.
Vandaag volgde het nieuws dat wegens gebrek aan enig bewijs, het onderzoek is stopgezet.
Iedereen die weet dat slachtoffers van seksueel geweld niet enkel te maken hebben met het geweld van dat moment. Dat de gruwel, soms heel lang, in hun gedachten kan blijven duren. Slachtoffers verzwijgen dit meer dan dat ze het openbaren. De volgende zin zal mij altijd bijblijven :”In werkelijkheid is geheimhouding een heilig recht omdat het een bescherming tegen vernietiging vormt, een vorm van persoonlijk bezit toestaat, kortom “een essentiële voorwaarde voor het functioneren van het Ik”. Wie herinnert zich nog: “Door mij komt opa niet met kerst“? En wie is er niet overtuigd van de onmacht die een slachtoffer voelt, al helemaal als er dan nog eens een machtsverhouding in het spel is?
En toch stonden er enkele vrouwen op. Die werden al rap dader. “Ze zijn er vrijwillig naartoe gegaan.”, dat was één van de meest gebruikte argumenten. Wil men nu echt bedoelen dat als je morgen iemand leert kennen en er een eerste keer mee naar huis gaat, dat eens de deuren dichtgaan die persoon zich veel, of zelfs, alles kan permitteren? Neen toch!
Toestemming dat is dé absolute voorwaarde. En ik kan enkel hopen dat de muzieksector maatregelen neemt om zulke zaken te voorkomen. Geen valse aantijgingen meer, geen ongewenst seksueel gedrag.
Eenzelfde iets overkwam, overkomt, Jennifer Hermoso. De kus van Rubiales is ondertussen wereldnieuws en volgens de Spaanse voetbalbond had zij het zelf gezocht. Een veel gelezen argument was: “Het was maar een kus. In een moment van euforie!”
Ondertussen worden er vele andere filmpjes vrijgegeven. Van de Spaanse bondscoach die jarenlang vrouwen in de kaken kneep en hen vervolgens tegen zich trok en vol op de mond kuste. Waarschijnlijk ook in een vlaag van euforie?
Ik heb ADHD, beleef wel wat euforische momenten op een dag. Krijg ik nu een vrijgeleide om voortaan telkens ik mij euforisch voel, mensen die ik – zelfs al is dat oppervlakkig – ken stevig vast te pakken en vol te kussen op de mond?
Neen toch? Toestemming dat is dé absolute voorwaarde. Ook hier hoop ik dat de voetbalwereld haar lessen trekt.
Wie geen toestemming kan geven, dat zijn kinderen. Een zoveelste pedofilie schandaal legt onze samenleving op de rooster. En die samenleving reageert soms op de meeste afschuwelijke wijze. Een pedofiel is ziek, maar wie pedofilie gelijkschakelt met homofilie, die is nog zieker.
De geschiedenis staat bol van families en vrienden die jarenlang hebben samen gewoond en geleefd met moordenaars of seksuele roofdieren. En toch wordt de partner van de verdachte al geviseerd. Sterker nog, om hun gelijk te krijgen, en de strijd tegen het holebi huwelijk en het recht om als holebi koppel kinderen te mogen adopteren kracht bij te zetten, hoopt men stilletjes dat de kinderen mede seksueel misbruikte slachtoffers zijn.
Er opnieuw aan voorbijgaand dat zij reeds slachtoffers zijn. Dat de partner reeds slachtoffer is. Het is gewoonweg wachten op het moment dat de goegemeente van de partner een volgende dader gaat maken. Heeft hij niets fout gedaan dan zal men hem verwijten dat hij niets heeft gedaan om het te voorkomen.
En ik weet wat er nu gaat komen: “En Overmars dan!”
Welnu, die werd ontslagen. Ondertussen zijn er wel meerdere ontslagen bij Ajax. Of dat verband houdt, dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat Overmars dat geen tweede keer meer moet proberen. Wat ik ook weet, is dat je daar als slachtoffer niets mee bent.
Dat is dan ook de strijd die, denk ik, diep van binnen bij velen woedt. Vanaf wanneer is iemand dader of slachtoffer? Het is toch onwaarschijnlijk dat dit een vraag is die anno 2023 dagelijks zoveel stof doet opwaaien? Elke dag opnieuw gaat het meermaals over die vraag.
Wat op zich betekent dat we als maatschappij nog heel veel stappen moeten zetten om zaken als deze te proberen voorkomen.
Sven Naessens 